Stories of Legend!!

Οι ιστοριες των παικτων και των χαρακτηρων τους και πως "δενουν"με την ιστορια.

Player:Αndreasch
Faction:High Elves
Warlord:Prince Andrathiel of Hoeth


ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ XI 259, 3, 83

Η νύχτα είχε απλώσει το πέπλο της πάνω απο το Hoeth. Ο Loremaster Ouriel χαμένος μέσα στην ιερή βιβλιοθήκη, λίγο είχε δώσει σημασία στο πέρασμα της ώρας. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που έφτασαν στα χέρια του, ίσως πλέον να ήταν κοντά στην ανακάλυψη της τοποθεσίας του αρχαίου αντικειμένου.
Η ιστορία του είχε ξεκινήσει πρίν απο 90 χρόνια, όταν σε μία αναζήτηση μιας παλαιάς αλχημικής φόρμουλας, είχε καταλάθος ανακαλύψει έναν παλιό σκονισμένο τόμο σε μία ξεχασμένη απο το χρόνο γωνιά. Εκεί ανακάλυψε την ύπαρξη της "Σφαίρας του Mariek". Ενός αρχαίου αντικειμένου που ερχόταν πριν ακόμα απο τον ερχομό των Ξωτικών σε αυτό τον κόσμο. Ένα αντικείμενο ξεχασμένο απο όλους, αλλά τρομερής δύναμης για όποιον το κατείχε, μιας και έδινε την ενόραση του μέλλοντος αλλά και του παρελθόντος.
Έτσι ξεκίνησε η αναζήτηση της "Σφαίρας του Mariek", στην αρχή σαν ένα απλό χόμπυ, που στην πορεία όμως κατέληξε μια μανιώδης αναζήτηση, μία αναζήτηση ζωής.
Ο Ouriel πλέον ήταν σίγουρος για την τοποθεσία της Σφαίρας. Όλες οι ενδείξεις έδειχναν προς τα εκεί. Το μόνο που έμενε ήταν να παρουσιάσει τις αποδείξεις στο συμβούλιο και να αποστομώσει όλα τα ξωτικά που τον χλεύαζαν. Ο Ouriel σηκώθηκε απο την καρέκλα που καθόταν και τέντωσε το κουρασμένο του κορμί. Ευχαριστημένος και δικαιωμένος, ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του. Ξαφνικά ένιωσε τα πόδια του να λιγίζουν. Έπεσε στα γόνατα. Τα χέρια του ακούμπησαν στο πάτωμα της βιβλιοθήκης. Μπροστά του απλωνόταν μια μικρή λίμνη αίματος που μεγάλωνε με γοργό ρυθμό. Δύο μαύρες δερμάτινες μπότες στέκονταν μπροστά του. Προσπάθησε να ανασηκώσει το κεφάλι του και να δεί το πρόσωπό του...

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ XI 359, 3, 103

Η αίθουσα του θρόνου του Phoenix King ήταν γεμάτη απο κόσμο. Ευγενείς, μάγοι, στρατιωτικοί, απο όλες τις περιοχές του Ulthuan βρίσκονταν εκεί. Dragon Princes με τις γυαλιστερές πανοπλίες τους στέκονταν και κοίταζανόλους τους υπόλοιπους με το γνωστό υπεροπτικό τους ύφος. Chracians, με τις λεόντειες περιβολές τους δέσποζαν μπροστά απο το θρόνο. Αλογοκαβαλάρηδες απο το Ellyrion, μέχρι και μία μικρή ομάδα απο τα shadowlands που βρίσκονταν απομονωμένοι σε μία γωνία.
Ο πρίγκιπας Andrathian μπήκε περήφανος μέσα στην αίθουσα. Οι περισσότεροι ευγενείς τον χαιρετούσαν, άλλοι με ένα νεύμα, άλλοι με ένα χαμόγελο. Υπήρχαν βέβαια και αυτοί που τον φθονούσαν, και ήταν αρκετοί! Λίγο όμως τους έδινε σημασία. Ποιοί ήτνα αυτοί που θα συγκρίνονταν μαζί του. Ο πρωτότοκος γιός του Amarieth, ευγενικής καταγωγής, πρώτος ξάδελφος του Phoenix King, μέγας στρατηγός, ΝΙΚΗΤΗΣ αμέτρητων μαχών, όπως η μάχη της "Black Lake" απέναντι στα σκοτεινά ξαδέλφια τους ή "η μάχη των χιλίων σπαθιών" απέναντι στους πρασινόδερμους. Εξερευνητής, ποιητής, συλλέκτης σπάνιων και ιδιαίτερων αντικειμένων, λάτρης της καλής ζωής και περιζήτητος στο γυναικείο φύλο. Πλούσιος πέρα απο κάθε φαντασία, ικανός να διοργανώσει μία πολυδάπαπανη εκστρατεία μόνος του.
Το χρυσό παιδί του Ulthuan, που αρκετές φορές συγκρίνεται με τον τρομερό Tyrion για το ποιός είναι ικανότερος.
Απο την άλλη βέβαια υπήρχαν και οι επικριτές του. Οτι θα ξέδευε την περιουσία του πατέρα του αλόγιστα. Πανάκριβα κρασιά απο τη Βρετόννη εώς και μεταξένια υφάσματα απο την μακρινή Cathay. Άλλοι τον κατηγορούσαν οτι δεν έψαξε ποτέ τα χαμένα ίχνη του πατέρα του και του μικρότερου αδελφού του και οτι επωφελήθηκε απο αυτό.
Εκείνη τη στιγμή οι τρομπέτες ήχησαν υποδηλώνοντας την παρουσία του πιο σημαντικού ξωτικού στο Ulthuan, του Pohenix King Finubar. Ο Finubar εισήθλε στην αίθουσα και με μεγάλους δρασκελισμούς κετευθύνθηκε προς το θρόνο. Ντυμένος με πολύχρωμα ενδύματα ακολουθούμενος απο την προσωπική του φρουρά ανέβηκε τα σκαλοπάτια του θρόνου τα οποία υποδήλωναν τις 10 επικράτειες του Ulthuan. Καθώς ο Finubar έφτασε στην κορυφή, γύρισε να κοιτάξει προς το πλήθος και τους απευθήνθηκε.
- Φίλοι μου καλως ήλθατε! Χαίρομαι που βλέπω τόσους σημαντικούς και ξεχωριστούς φίλους και άρχοντες που απάντησαν στο κάλεσμά μου. Όλοι γνωρίζετε οτι είμαι ένα ξωτικό το οποίο δεν μακρυγορεί και γι'αυτό θα εισέλθω κατευθείαν στο λόγο που σας κάλεσα εδώ σήμερα.
Τα σημάδια είναι πάλι εδώ φίλοι μου!! Το χάος είναι έτοιμο να αμμολήσει τα σκυλιά του πολέμου και να φέρει την καταστροφή και το θάνατο επάνω στη γή. Ο εκλεκτός τους ήδη έχει επιλεχθεί και λίγο χρόνο έχουμε να ετοιμαστούμε. Σαν οι μόνοι οι οποίοι αληθινά μπορούμε να προστατεύσουμε και να εκδιώξουμε το χάος πίσω στα καταραμένα μέρη απο όπου πηγάζει, πρέπει να συγκαλέσουμε τα στατεύματα μας και να προετοιμασοτύμε για το αναπόφευκτο.
Ο Finubar άφησε για λίγο τα λόγια του να ριζώσουν στο μυαλό και στην καρδιά των περευρισκομένων και συνέχισε.
- Έχοντας συζητήσει με τον αρχιστράτηγο των στρατευμάτων μας Prince Tyrion και τον Archmage Teclis φτάσαμε σε κάποιες αποφάσεις που θα επηρεάσουν το μέλλον του είδους μας και την τύχη της γής. Ανακοινώνω λοιπόν την επιστράτευση ολόκληρου του πλυθησμού του Ulthuan για να αντιμετωπίσουμε της ορδές του χάους!!
Αδέλφια μου, όπως οι ρπόγονοί μας, έτσι και εμείς θα σταθούμε απέναντι στο χάος και θα βγούμε νικητές για ακόμη μία φορά.
Χειροκρότητα και επιφωνήματα γέμισαν την αίθουσα του θρόνου. Ο Finubar κατέβηκε απο το θρόνο και διέσχισε την αίθουσα προς την έξοδο. Φθάνοντας μπροστά απο τον Andrathiel σταμάτησε.
- Ξάδελφε, θα ήθελα να μιλήσουμε.
Ο Andrathiel κούνησε ελαφρά το κεφάλι του και υποκλίθηκε.

Το ίδιο βράδυ
Μία φιγούρα κινούνταν με τρομερή ευλιγισία ανάμεσα στα σκοτεινά σοκάκια της πόλης. Φθάνοντας στο προκαθορισμένο σημείο, βρήκε το άλογο που τον περίμενε. Βγήκε απο την πόλη και όδευσε προς την παραλία. Είχε έρθει η ώρα. Μετά απο τόσα χρόνια όλα πλεόν έμπαιναν στην θέση τους. Στην παραλία τον περίμενε μία βάρκα. Επιτέλους πλέον δεν χρειαζόταν να κρύβεται και είχε έρθει η ώρα να ειδοποιήσει τον άρχοντά του, τον Malekith. Όλα είχαν γίνει όπως είχε προβλέψει.

Player:Sonbad
Faction:Chaos Warriors
Warlord:Morag the Insane

Ο Morag στεκοταν στην ακρη του αποτομου λοφου. Εκαντονταδες μετρα πιο χαμηλα απλωνονταν η μαυρη πεδιαδα η οποια εκτεινοταν οσο εφτανε η οραση του. Οι αμετρητες στρατιες του Χαους ειχαν στρατοπεδευσει εκει. Ο Morag επεβλεπε το στρατευμα του. Μπορουσε να διακρινει τις σημαιες των ακολουθων του Khorne να ξεχωριζουν απο το βαθυ κοκκινο χρωμα τους. Αναμεσα τους 3 ξυλινα παραπηγματα σε σχημα χ ξεχωριζουν απο τις μορφες που βρισκοταν δεμενες επανω. Ο αρχηγος τους, Kargan δικαιολογουσε το παρατσουκλι που ακολουθουσε το ονομα του, Skinflayer. Με αργες και δεξιοτεχνικες κινησεις, εβγαζε σιγα σιγα το δερμα των αβοηθητων θυματων του. Φημες ελεγαν οτι χρησιμοποιουσε το δερμα τους για να φτιαχνει τα λαβαρα του, υφασματα για την σκηνη του και το θρονο του. Ποτε δεν καταλαβε την λογικη των κορνιτων.
Πιο διπλα τα πολυχρωμα λαβαρα του δευτερου στρατηγου του, του Kabael Daemonclaw, ακολουθου του μεγα Tzeentch, ακριβως οπως ηταν και ο ιδιος.
Μια σιλουετα τραβηξε την προσοχη του. Η Myrith, ενα dark elf υπο τον Slaanesh περναγε με αερινα βηματα αναμεσα στους ακολουθους της. Ακομα και τωρα μια περιεργη εξαψη του δημιουργουσε οταν την εβλεπε. Γρηγορα εδιωξε αυτο το συναισθημα. Αλλωαστε, η Myrith ειχε το παρατσουκλι Σαδιστρια, κι απ αυτα που ειχαν ακουστει ηταν δικαιολογημενο.
Λιγο πιο περα, και στην ακρη του στρατοπεδου βρισκοταν οι ακολουθοι του Nurgle, υπο τις οδηγιες του Bulboth Rotflesh. Περιτριγυρισμενος απο μια περιεργη δυσοσμια, δεν το πλησιαζε κανενας, εκτος απο τους ακολουθους του.
Ο Morag γυρισε το κεφαλι του προς τον οριζοντα. Το χρωμα του ουρανου ηταν ενα περιεργο κοκκινο-μπλε το οποιο αλλαζε ανα τακτα χρονικα διαστηματα σε αλλα χρωματα. Στο βαθος νομιζε οτι διεκρινε την τεραστια οροσειρα του Koron να εμφανιζεται. Υστερα απο δευτερολεπτα εξαφανιστηκε απο τα ματια του. Ο χρονος ειναι περιεργος στα Chaos Wastes.
Ακουμπησε το χερι του στο υψος της καρδιας του. Ενιωσε το ματι του Tzeentch που βρισκοταν πανω στο δερμα του να κουνιετε. Καθως γυρισε να μπει στην σκηνη του 2 τεραστιοι Chosen στεκονταν επιβλητικα δεξια κι αριστερα απο την εισοδο. Μπαινοντας μεσα ασκουσε μια φωνη να σιγοψυθιριζει κοντα στο αυτι του....."συντομα"......
Μια σκλαβα ετρεξενα του βαλει κρασι. Ηξερε οτι δεν ειχε ακουσει τιποτα μιας και μονο αυτος ακουγε την φωνη. Ηταν η ευλογια και η καταρα του.
Θυμηθηκε την πρωτη φορα που την πρωτοακουσε. Ηταν 8 χρονων ξαπλωμενος και ετοιμοθανατος απο εναν περιεργο πυρετο στο κρεβατι του στο Ulthuan. Η φωνη του ειπε οτι δεν ειχε ερθει η ωρα ακομα και να μην φοβαται.
Ο πυρετος ειχε κρατησει 5 μερονυχτα και οι γιατροι ειχαν πει οτι μεχρι το επομενο πρωι θα εχει πεθανει. Και ομως, την επομενη μερα ηταν τελειως καλα. Οταν το ανεφερε στους γονεις του για την περιεργη φωνη, του ειπαν οτι ηταν παρενεργεια του πυρετου. Ακομα και ο μεγαλυτερος αδερφος του δεν τον ειχε πιστεψει και τον περιεπαιζε φωναζοντας τον τρελο.
Στο περασμα των χρονων η φωνη τον συμβουλευε και τον καθοδηγουσε. Δυστυχως το παρατσουκλι του ειχε κολησει. Illouen the Insane τον φωναζαν. Του ειχε στοιχισει και κλειστηκε στον εαυτο του. Η μονη του παρηγορια ηταν τα βιβλια και τα μαθηματα ξιφομαχιας. Διεπρεπε σε ολα, αλλα ο πατερας του δεν τον εβλεπε. Ειχε ματια μονο για τον αδερφο του. Η φωνη τον συντροφευε σε ολα τα χρονια και ηταν η μονη συντροφια του.
Μια ημερα τον συμβουλεψε να φυγει και να ταξιδεψει στο Marienburg. Εκει θα μπορουσε πλεον να ανεξαρτητοποιηθεί απο την οικογενεια του και να ερθει πιο κοντα στο πεπρωμενο που τον περιεμεν. Ο πατερας του, πλουσιος, λιγο του εφερε δυσκολια, αντιθετα τον εβγαζε απο την ντροπιαστικη θεση να τον εχει κοντα του. Ποτε δεν καταλαβε γιατι ο πατερας του τον απεχθανοταν τοσο.
Στο Marienburg ο Illouen ανθισε. Ανελαβε τις εμπορικες επιχειρησεις της οικογενειας και τις επεκτεινε. Ανοιξε νεους εμπορικους δρομους, νεους συνεταιρισμους με αλλα εμπορικα Guilds. Κυκλοφορουσε σε ολα τα ανωτερα στρωματα. Καλυτερο συμμαχο απο αυτην την περιεργη φωνη δεν θα μπορουσε να βρει. Οι συμβουλες του παντα ηταν πετυχημενες, σαννα μπορουσε να προβλεψει το μελλον.
Παρ ολο που βγηκε απο το καβουκι του και εγινε ενας απο τους πιο σημαντικους εμπορους του Marienburg κι ενας απο τους ποιο σημαντικους κατοικους του, ο Illouen δεν σταματησε ποτε την διψα του για γνωση. Αμετρητα βιβλια απο ολες τις γωνιες του κοσμου ερχονατν στα χερια του. Φιλοσοφικα, θρησκευτικα, βοτανολογια, ζωολογια, οτιδηποτε μπορουσες να φανταστεις. Ενα βραδυ, μια φιγουρα εφερε στην επαυλη του ενα δερματοδετο βιβλιο. Του ειπε οτι ηταν δωρο απο τον καλο του "φιλο" κι οταν το διαβαζε θα καταλαβαινε.............
Το βιβλιο ηταν μαυρο δερματοδετο, αρκετων χρονων, ειχε τον τιτλο η σφαιρα του Mariek και αναφεροταν σε μια κρυσταλλινη σφαιρα η οποια εδινε την δυνατοτητα να βλεπει το παρελθον και το μελλον. Απο εκεινη την στιγμη και μετα μια τεραστια αναζητηση ξεκινησε για τον Illouen. Ηρθε σε επαφη με ξωτικα και ανθρωπους που κρυφα ειχα δημιουργησει μαι μυστικη ομαδα, την "ομαδα των Οραματιστων". Μιλουσε για ενα ανωτερο ον, το οποιο υπερτερουσε απο ολους τους υπολοιπους θεους σε γνωση και σε δυναμη. Μια δυναμη την οποια την μοιραζοταν με τους ακολουθους του. Ο Μεγας Αρχιτεκνονας, ο Μεγας Διαστρεβλωτης, ενας απο τους 4 θεους του Χαος. Ο Tzeentch!!!
Στα χρονια που περασαν ο Illouen, συνεχισε την αναζητηση της σφαιρα του Mariek, εφτασε να γινει μεγας Μαγιστρος στην ομαδα των Οραματιστων. Δυστυχως η αναζητηση του ειχε κολησει. Η ακατασχετη επιθυμια του να την βρει του ειχε γινει εμμονη. Επρεπε να βρει περισσοτερες πληροφοριες. Η φωνη τον συμβουλεψε......"Ulthuan"......, η πατριδα του. Επρεπε να γυρισει πισω.
Ο Illouen γυρισε σπιτι του. Η υποδοχη ηταν η αναμενομενη. Ο πατερας του, παρα την επιτυχια του στις επιχειρησεις τους, λιγο του εδωσε σημασια, στη μανα του μπορουσε να διακρινει μια μικρη δυσφορια που τον εβλεπε. Μονο ο αδελφος του φανηκε να χαρηκε γι αυτον. Τον ρωτησε πως ειναι και τον συνεχαρηκε για την επιτυχια του. Τουλαχιστον υπηρχε και καποιος που τον εκανε να νιωσει λιγο καλα.
Υστερα απο λιγο καιρο αποφασισε να ερευνησει στην μεγαλη βιβλιοθηκη του Ulthuan. Αμετρητα βραδια εψαχνε για πληροφοριες, αλλα τιποτα. Καμια αναφορα για την περιφημη σφαιρα του Mariek. Τοτε ηταν που προσεξε ενα αχνο φως στο βαθος του δωματιου. Καθως προσεγγισε προσεκτικα ειδε εναν ηλικιωμενο ξωτικο να βρισκετε "θαμενο" αναμεσα σε βιβλια και χαρτες. Η φωνη του σιγοψυθιρισε "Mariek"......
Καθε βραδυ για ενα χρονο το ηλικιωμενο ξωτικο ερχοταν και διαβαζε, εψαχνε και ενωνε τα στοιχεια και τις πληροφοριες που του ερχονταν απο ολα τα περαντα της γης. Αλλος ενας ο οποιος ειχε εμμονη ιδια με την δικια του. Ρωτησε και εμαθε το ονομα του. Ouriel ο Τρελος. Τελικα ειχαν παραπανω απο ενα κοινο σημειο.
Ενα βραδυ καθως τον παρακολουθουσε τον ακουσε να αναφωνη με χαρα. Εκεινη την στιγμη η φωνη του σιγοψυθιρισε "σκοτωσε τον"..... Δεν το ειχε ξανακανει και ισως ηταν η πρωτη φορα που δεν επρεπε να ακουσει την φωνη. Ομως ποτε εκανε λαθος σε οτι του ειχε πει μεχρι τωρα.... Ποτε δεν τον προδωσε. Ποτε.
"Ειναι το πεπρωμενο σου" του ειπε η φωνη " η σφαιρα ανηκει σε σενα"......"ειναι δικια σου".....
Με αργα και προσεκτικα βηματα πλησιασε τον Uriel. Εκεινη την στιγμη ο Ouriel σηκωθηκε και τεντωθηκε. Ο Illouen τον πλησιασε απο πισω. Ειχε ηδη τραβηξει το στιλετο του. Με μια αστραπιαια κινηση καρφωσε το λεπτο και ιδιαιτερα ελαφρυ στιλετο κατω απο την αριστερη μασχαλη εως οτου φτασει στην καρδια. Λιγο πριν το τραβηξει το στριφογυρισε ελαφρως ετσι ωστε ο αερας να εισχωρησει στο σωμα. Το ξωτικο επεσε στα γονατα και στα χερια του. Προσπαθησε να σηκωσει το κεφαλι του. Τον κοιταξε στα ματια και ειδε την ζωη να σβηνει απο τα ματια του. Πλησιασε το τραπεζει και ειδε κυκλομενο ενα ονομα. Border Princes. Μαζεψε ολα τα στοιχεια και πηγε στην εξωχικη κατοικια της οικογενειας του. Εκει σκεφτηκε το σχεδιο για την ανευρεση της σφαιρας του Mariek.
Περασαν 5 χρονια απο τοτε και ο Illouen ειχε ηδη κατστρωσει το δαιμονιο σχεδιο του. Βρισκοταν στο Marienburg τον τελευταιο καιρο. Ειχε ηδη μαζεψει εναν ικανο αριθμο ακολουθων και ηταν ετοιμος να ξεκινησει το ταξιδι του.
Ο πατερας του ειχε τσιμπησει το δολωμα και ηδη οδευε προς τα εκει. Του ειχε πει οτι χρειαζοταν η παρουσια του για να κλεισει μια καινουργια εμπορικη συμφωνια με τους ανατολιτες. Ποτε δεν καταλαβε ο Illouen γιατι η φωνη του ειπε οτι τον χρειαζεται.
Απο εκεινη την στιγμη και μετα δεν υπηρχε πλεον γυρισμος. Ολα κυλησαν ομαλα. Επιασε τον πατερα του αιχμαλωτο, σκοτωσε την φρουρα του και βρηκε την σφαιρα. Δυστηχως του ελειπε η γνωση για να την ξεκλειδωσει. Η φωνη που τον τελευταιο καιρο ακουγοταν πιο δυνατη και πιο σιγουρη του ειπε να φυγει για τον βορρα και να βρει το Altar του Tzeentch κι εκει ολα θα ξεκαθαριζαν.
Το ταξιδι ηταν δυσκολο. Τρομερες κακουχιες και απωλιες. Στην διαδρομη υστερα απο μαχες με ατελειωτους εχθρους των αλλων θεων του χαους, καταφερε να φτασει στον προορισμο του, στο Altar.Εκει καταπονημενος πλησιασε προς το Altar. Ξαφνικα μια φιγουρα εμφανιστηκε μπροστα του. Μια ανθρωπινη φιγουρα αλλα με προσωπο αετου, υποκλιθικε και του απευθυνε το λογο.
Εκλεκτε του Μεγαλου Tzeentch καλως ηρθες. Εδω και αιωνες περιμενω τον ερχομο σου. Το ονομα μου ειναι Arimanth the Changer και ειμαι εδω για να σε καθοδηγησω και να σε υπηρετησω.
Καθως πλησιασε το Altar και ακουμπησε την σφαιρα του Mariek επανω, τεραστιες μπλε δεσμες δυναμης αρχισαν να βγαινουν μεσα απο την σφαιρα, οι οποιες αρχισαν να την κυκλωνουν. Ξαφνικα και με απιστευτη ταχυτητα αρχισαν να διαπερνανε απο ολο του το σωμα. Επεσε στα γονατα ουρλιαζοντας απο τους πονους. Οπως ολα αρχισαν ετσι και τελειωσαν. Ξαφνικα.Οι δεσμες εισχωρησαν στο υψος της καρδιας του και εεξαφανιστηκαν.
Καθως ανασηκωσε το προσωπο του ειδε ολους τους υπηκοους του να τον προσκυνουν. Μια περιεργη αισθηση ενιωσε στο υψος στης καρδιας του. Καθως αφαιρεσε τα κομματια της πανοπλιας του, το συναισθημα αρχισε να γινετε σαν ενα χερι να ειχε παρει την καρδια του και να την κραταγε. Επανω στο στηθος του, στο υψος της καρδιας του ειχε εμφανιστει ενα σημαδι, το ματι του Tzeentch.
Το βλεμα του επεσε στην γυαλιστερη πανοπλια του. Αντι να δει το προσωπο του, εβλεπε μια μασκα απο χρυσο καθρεφτη να βρισκετε εκει.
Η φωνη ακουστηκε καθαρα.
"Εισαι ετοιμος Εκλεκτε μου, ηρθε η ωρα τα μονοπατια των αρχαιων να ανοιξουν ξανα!!!"
Ενα διαβολικο γελιο ακουστηκε. Ειχε καταλαβει οτι ολα ειχαν αλλαξει.....ο Illouen ειχε χασει πλεον την ψυχη του για παντα.Γυρισε προς τους ακολουθους του και τους ειπε:
-Aπο εδω και περα θα ειμαι γνωστος σαν ο "Morag the Insane".

Player:Archaon
Faction:Dark Elves
Warlord:Avariss Darksoul
Η οικογένεια του Αvariss είναι 2η στην ιεραρχία της Ηag Graef. Ο πατέρας του ,ο Malcaor , έχει βλέψεις για την κορυφή τις πόλης και κάνει τα πάντα για να το καταφέρει.
Ο Avariss είναι ο πρωτότοκος και ο Malcaon είναι ο δεύτερος , η αδελφή τους Irian , ταγμένη στον khaine ,είναι από άλλη μητέρα .
Ο Avariss είναι ισχυρός με αρκετό πλούτο ,σκλάβους και στρατό . η σχέση του με την αδελφή του είναι ερωτική … ! ο αδελφός του είναι αρκετά πιο αδύναμος σε στρατό και πλούτο .
Μετά από ένα ταξίδι στην Har Ganeth για να δει την αδελφή του , ο Avariss δέχεται την επίσκεψη του αδελφού του , ο οποίος του ζητά βοήθεια για μια επιδρομή που σχεδίαζε . ο Avariss συμφωνεί αρκεί η μοιρασιά να είναι 80 – 20 υπέρ του. Την επομένη μέρα ξεκίνησαν της ετοιμασίες και μερικές μέρες μετά ξεκίνησαν για τη Lustria . η μάχη ξεκίνησε με το που πάτησαν το πόδι τους στη στεριά , ήταν άγρια αλλα η επικράτηση τον dark elves ήταν με ελάχιστες απωλειες και η λεία σε σκλάβους ήταν πλούσια , η σαύρες πιάνουν πολλά σαν σκλάβοι λόγο της δύναμης τους . άρχισαν να λεηλατούν τις γύρω περιοχές ψάχνοντας για χρυσό ,σκλάβους και οτιδήποτε πολύτιμο. Ο Malcaon άρχιζε να απομακρύνετε με τα στρατεύματα του αλλά ο Avariss δεν έδωσε σημασία .αρκετές ώρες μετά και χωρίς να έχει δώσει κάποιο σημάδι ο αδελφός του , o Avariss έστειλε μια ομάδα τον βρει .από την ομάδα επέστρεψε μόνο ένας και σε άσχημη κατάσταση ,του είπε ότι είδε τον αδελφό του σε ένα ναό ,να ψάχνει και μετά τους επιτέθηκαν με εντολή του ίδιου του Malcaon . όταν έφτασε ο avariss στο ναό δεν βρήκε κανέναν , δεν του φαινόταν περίεργο αυτό αλλά οι απείραχτοι θησαυροί του έκαναν εντύπωση ! είχε αφήσει πίσω τόσο πλούτο που δεν ήταν φυσιολογικό . φτάνοντας στην κορυφή του ναού βρήκε μια σαρκοφάγο μισό ανοιγμένη με το περιεχόμενο να λείπει . ήταν φανερό πως κάτι πήγαινε στραβά…! Χωρίς να χάσει χρόνο επέστρεψε στα πλοία του όπου τα βρήκε με μεγάλες ζημιές .ο αδελφός του το είχε σκάσει και είχε φροντίσει ώστε ο Avariss να μην τον ακολουθήσει έγκαιρα.
Όταν ο Avariss έφτασε πίσω απέκτησε περισσότερη φήμη καθώς τα πλούτη που έφερε ,υλικά και έμψυχα , ήταν τεράστια . από τότε πέρασαν 80 χρόνια στα οποία γινόταν ισχυρότερος .το μίσος για τον αδελφό του ακόμα έκαιγε μέσα του , δεν υπήρχε μέρα που να μην σκεφτόταν τα βασανιστήρια που θα του έκανε ,με το δέρμα του θα έφτιαχνε ένα λάβαρο που θα το έβαζε σε κοινή θέα ώστε όλοι να βλέπουν τη μοιρα όσον στέκονται ενάντια του . στο αίμα του θα έκανε μπάνιο και με τις σάρκες του θα τάιζε τα κοράκια .όλα αυτά βέβαια αφού είχε γλεντήσει πρώτα στην αίθουσα με τα όργανα βασανισμού . ο Avariss ήταν διάσημος για την αγριότητα και την ευρηματικότητα του στα βασανιστήρια .
Με τη δύση του ηλίου έφτασαν στον πύργο του 3 καβαλάρηδες με το λάβαρο της Morathi , έφεραν ένα μήνυμα από την ίδια τη μητέρα του witch king .
το μήνυμα ήταν σύντομο και ευθύ , του έλεγε πώς έπρεπε να παρευρεθεί στον πύργο τις άμεσα .
το επόμενο πρωί αναχώρησε μαζί με τη φρουρά του , δεν είχε καμιά εμπιστοσύνη στη Morathi αλλά η περιέργεια του ήταν δυνατότερη από την επιφυλακτικότητα του . η συνάντηση δεν έγινε σε κάποια αίθουσα αλλά σε μια απομονωμένη τοποθεσία με άκρα μυστικότητα . η Morathi του ‘’ ζήτησε’’ να ηγηθεί μιας εκστρατείας , φυσικά ο Avariss γνώριζε πως η άρνηση δεν ήταν επιλογή αλλα δεν θα το έκανε χωρίς να αποκομίσει και αυτός κάποιο κέρδος .
- Τι θα κερδίσω εγώ και τι ακριβως θα κάνουμε εκεί που θα πάμε ?
- Θέλω κάτι που ένας … γνωστός σου έχει στην κατοχή του .
- Γνωστός μου ???
- Ο αδελφός σου …
Τα μάτια του Avariss στένεψαν , η οργή του φαινόταν ξεκάθαρα στα μάτια του .
- Το μόνο που θέλω είναι αυτό που βρήκε ο αδελφός σου στη Lustria
- Θέλω τη θέση του πατέρα μου … σίγουρα θα υπαρχει τρόπος να γίνει κάποιο ‘’ατύχημα’’ , ίσως όσο είμαι εδώ …..??? και ο αδελφός μου θα είναι δικός μου σκλάβος .
- Χαχαχαχα…..ναι γίνονται και τα δυο ….
- Θα χρειαστώ ενισχύσεις .
- Θα τις έχεις … αν φυσικά αποτύχεις ….. γνωρίζεις τις συνέπειες . να σε ενημερώσω πως ο ίδιος ο Malekith γνωρίζει για την αποστολή αυτή .
- Υπάρχει και κάτι άλλο …
- Κατι άλλο ???
- Τα λάφυρα και οι σκλάβοι ?
- Θα πάρεις το 1/3 αν φυσικά τα 2/3 μου φανούν αρκετά .
Η συζήτηση δεν κράτησε πολύ ,περιορίστηκε στα θέματα τις αποστολής του .

Όταν έφτασε στην πόλη του έμαθε για το ατύχημα του πατέρα του , ΄΄ έπεσε ΄΄ από τα τειχοι … ένα χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπο του , πλέον ήταν ο διάδοχος του οίκου του .

Τα πρώτα στρατεύματα συγκεντρώθηκαν . ανάμεσα τους ο γιος του Baikor και ο Malvoe , beast trainer του οίκου . επίσης είχε μαζί του τον γιο του αδελφού του ,τον Gereloth . φυσικά δεν έλειπε και ο BSB του οίκου ο Turilis .
Όπως είχε υποσχεθεί η Morathi μαζί με τις ενισχύσεις είχε έρθει μαζί και η αδελφή του και ερωμένη του Irian με ένα τάγμα από witch elves στο οποίο ηγούταν η ίδια . τελευταίο έφτασε το συμβούλιο των μάγων το οποίο ήταν εξολοκλήρου διαλεγμένο από την Morathi . μερικές μέρες αργότερα όλα ήταν έτοιμα για την αναχώρηση τον πλοίων .