Storm of Chaos "The Story so Far..."

IC 2524
Αυτοκρατορικό έτος 2524, μόλις ένας χρόνος από τα μεγάλα γεγονότα! Ακριβώς ένα έτος μετά την πολιορκία στην παραμεθόριο πόλη του Erengrad. Πώς θα μπορούσε όμως να χαρακτηριστεί μεγάλο γεγονός μία από τις συνηθισμένες επιδρομές των βορείων? Πώς θα μπορούσε να ανησυχήσει η μηχανή της αυτοκρατορίας μας, από μία επιδρομή που σταμάτησε πριν καν περάσει τα σύνορα της επικράτειας του Sigmar…
Όχι όμως… μη γελιέστε! Αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που ακολούθησε. Κάτι για το οποίο όλοι γνώριζαν και ετοιμαζόντουσαν, αλλά μπροστά σε αυτό που είδαν τα μάτια μου, τα λόγια, οι προετοιμασίες και ότι άλλο, είναι λίγα για να το περιγράψουν! Κάτι το οποίο ούτε οι αρχαίες προφητείες δεν μπορούσαν να προβλέψουν…
Ονομάζομαι Roberto di Bonifatus, λέκτορας και προσωπικός βιογράφος της έδρας του αυτοκράτορα, Του Karl Franz, υπέρμαχου και κυβερνήτη των αχανών εκτάσεων της αυτοκρατορίας μας, πνευματικού πατέρα κάθε ιού και κόρης που γεννιέται υπό την ευλογία του Sigmar. Κατάγομαι από οικογένεια που υπηρετεί την έδρα της αγίας εκκλησίας του Sigmar αιώνες τώρα. Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους λέκτορες και συμβούλους του Volkmar, κατείχε έδρα στο υπέρτατο συμβούλιο των κυβερνητών της αυτοκρατορίας, το ίδιο και ο πατέρας του, και οι πατεράδες μας πριν από αυτόν. Με αυτή την κληρονομιά να με ακολουθεί διατάχθηκα από τον ίδιο τον Volkmar να μείνω στο πλευρό του αυτοκράτορα και να καταγράφω σε πάπυρο την κάθε στιγμή του. Τα δρώμενα ηρώων όπως ο αυτοκράτοράς μας θα πρέπει να καταγράφονται κάπου! Για τις επόμενες γενιές που θα έρθουν! Για να μην σβήσουν ποτέ από τη μνήμη μας. Έτσι τα χρόνια περνούσαν, το καθήκον μου το έκανα με υπέρτατο ζήλο. Ποτέ όμως δεν φανταζόμουν τι θα μου επιφύλασσε το μέλλον.

IC 2521
Δύο έτη πριν τα μεγάλα γεγονότα. Μία ημέρα καθώς βρισκόμουν στην βιβλιοθήκη μου και είχα βυθιστεί στις σκέψεις μου και στη συγγραφή της βιογραφίας με επισκέφθηκε ο αυτοκράτορας, κάτω από πλήρη μυστικότητα… Γονατίζω για να αποδώσω τα σέβη μου και εκείνος γρήγορα με ακουμπά στον ώμο και μου ζητά να σηκωθώ. Με μία φωνή η οποία έδειχνε άγχος, φόβο. Μου φάνηκε αρκετά περίεργο, ποτέ δεν τον είχα ακούσει έτσι. Χωρίς δεύτερες σκέψεις με διατάσει να διακόψω ότι κάνω. Μου λέει να ετοιμάσω κάποια απαραίτητα πράγματα και να φύγω αμέσως για τα σύνορα της αυτοκρατορίας μας. Σε μία απομακρυσμένη μικρή πόλη που λέγεται… ή λεγόταν Erengrad. Δεν μου ανέφερε ποτέ ποιος ήταν ο λόγος που έπρεπε να πάω εκεί. Το μόνο που μου είπε ήταν…

Karl Franz «Σε απαλλάσσω από τα καθήκοντά σου σαν βιογράφο μου αγαπητέ μου φίλε Roberto. Δεν είσαι χρήσιμος πλέον εδώ. Υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να κάνεις. Έχεις να καταγράψεις άλλα, πιο σημαντικά από την καθημερινότητά μου. Θέλω να πάς στην μικρή πόλη του Erengrad, στα σύνορα με την αυτοκρατορία της Τσαρίνας, εκεί ο μόνος σου σκοπός θα είναι να καταγράφεις ότι βλέπεις γύρω σου. Μην σταματήσεις στιγμή. Από εδώ και πέρα αυτός θα είναι ο σκοπός της ζωής σου. Ακολούθα τα γεγονότα, δεν θα δυσκολευτείς να βρείς κάτι ενδιαφέρον, θα σε προλάβουν αυτά. Φύγε αμέσως, και κάποια στιγμή οι δρόμοι μας θα ξανασμίξουν»

Αυτά ήταν τα λόγια του και αμέσως έφυγε απο την βιβλιοθήκη μου. Σαστισμένος στην αρχή προσπαθώ για λίγα λεπτά να καταλάβω τι έχει συμβεί. Τι μπορεί να έκανα λάθος και ο αυτοκράτορας ήθελε να διακόψω τόσο βιαστικά το έργο μου. Μετά από αυτές τις σκέψεις όμως επέστρεψε η λογική. Γρήγορα μάζεψα κάποια απαραίτητα, και ξεκίνησα για την άγνωστη σε μένα πόλη με αυτό το περίεργο όνομα… Erengrad.
Το ταξίδι ήταν ήρεμο, μου έδωσε την ευκαιρία να δώ μέρη της αυτοκρατορίας μας που δεν είχα ξαναδεί. Με τόσες εικόνες να με βομβαρδίζουν στη διαδρομή δεν σταμάτησα να καταγράφω ότι μου έκανε εντύπωση! Ταξίδεψα παράλληλα με τον μεγάλο ποταμό Talabec. Πέρασα από τα μεγάλα βουνά γνωστά ως middle mountains στην καρδιά της αυτοκρατορίας, οι πανύψηλες χιονισμένες κορφές κρυμμένες από τα σύννεφα. Στους πρόποδες από μακριά στεκόταν μεγαλοπρεπής η πόλη του λευκού λύκου, το middenheim. Τα τείχη της απόρθητα και πανύψηλα! Οι πύλες τεράστιες, σιδερένιες, που χρειάζονται δύναμη 1000 άλογων για να μπορέσουν να ανοίξουν, τα λάβαρα να ανεμίζουν στις κορυφές των πύργων… τόσο ψηλές, που με δυσκολία μπορούσες να τις διακρίνεις. Η φρουρά με τις πανοπλίες τις να αντανακλούν το φώς τόσο έντονα που σε έκαναν να χαμηλώνεις το βλέμμα σου για να πλησιάσεις. Είχα την τύχη να δω και την αλλαγή της προσωπικής φρουράς του Κόμη Boris Todbringer, νόμιμου εκλέκτορα της επαρχίας του middenland. Η τευτονική φρουρά έφερε μεγάλα πολεμικά σφυριά! Όλοι είχαν πολύ μακριά γένια και μαλλιά κατά παράδοση! Το βήμα τους τόσο βαρύ… και η έκφρασή τους τόσο δυναμική! Σίγουρα κανείς δεν θα ήθελε να βρεθεί απέναντί σε κάποιον από αυτούς. Δυστυχώς όμως δεν είχα περιθώριο να δω περισσότερα, έπρεπε να συνεχίσω το ταξίδι μου.
Φτάνω τελικά μετά από 6 μέρες στην μικρή πόλη… η ζωή ήταν ήσυχη, κυρίως αγρότες και τίποτα το ενδιαφέρον. Το μόνο που μου κινούσε υποψίες ήταν η ετοιμότητα που βρισκόταν η φρουρά της πόλης, σαν κάτι να περιμένουν. Οι μέρες ερχόντουσαν και έφευγαν ανιαρές. Δεν συνέβαινε τίποτα άξιο καταγραφής, παρα μόνο η φρουρά που συνέχιζε να παραμένει σε ετοιμότητα.

IC 2522
Τέλη του έτους 2522, όλα κυλούσαν όπως πάντα σε αυτή την πόλη. Με είχε κουράσει το γεγονός ότι δεν υπήρχε τίποτα να ταίσει την πένα μου.Μόνο κάποιες επιδρομές που είχαν αυξηθεί τελευταία στην αυτοκρατορία της τσαρίνας.
Στο διάστημα όμως της παραμονής μου εδώ έφτασαν νέα από την πρωτεύουσα ότι ο αυτοκράτορας συγκάλεσε έκτακτο κονκλάβιο και η παρουσία όλων των εκλεκτόρων ήταν απαραίτητη. Αυτό συμβαίνει κατά διαστήματα, αλλά στο συμβούλιο δεν θα συμμετείχαν μόνο οι δικοί μας...εκπροσώπηση των υψηλών ξωτικών με τις αψεγάδιαστες πανοπλίες τους, με τα εξωτικά υφάσματα και την εκπληκτική τέχνη των σιδεράδων τους κατέφθασε από τις μακρινές θάλασσες, με τον ίδιο τον πρίγκιπα Teclis να τους εκπροσωπεί! Ο Teclis…η σοφία του ξεπερνά τον μικρό ανθρώπινο νου… οι κινήσεις του ήρεμες, αρμονικές, σχεδόν χορευτικές για εμάς. Ο πρίγκιπας των ξωτικών όμως δεν είναι γνωστός μόνο για αυτά, αλλά και για τις ικανότητές του στην μαγεία! Κατά πολλούς ο μεγαλύτερος γητευτής των μαγικών ανέμων που έχει πατήσει σε αυτή τη γή. Ο ίδιος ήταν που μας δίδαξε ένα μέρος της μαγικής γνώσης του για να βοηθήσει στον πόλεμο ενάντια των δαιμόνων. Ο ίδιος ήταν που δημιούργησε τα κολλέγια της μαγείας στην πόλη του Altdorf. Από την άλλη… το αντίθετο των ξωτικών… οι νάνοι, κοντοί γενειοφόροι άνθρωποι που θαρρείς ότι ο Sigmar τους έχει επιτρέψει να φτάνουν μόνο τη μπύρα που τόσο αγαπούν! Χαχαχα! Πώς εκφράζομαι έτσι… ντροπή! Για ένα τόσο περήφανο λαό! Οι νάνοι είναι πολεμιστές αντάξιοι μόνο του εαυτού τους. Η τέχνη τους στη σιδηρουργία είναι θρυλική! Ακόμη και το ιερότερο όλων, το khal maraz είναι δικό τους δημιούργημα! Κατέφθασαν και εκείνοι με εκπροσώπηση του λόρδου Ungrim Ironfist κυβερνήτη του βασιλείου του Karak Kadrim. Φύλακες των περασμάτων στα βουνά στην άκρη του κόσμου. Χωρίς αυτούς η αυτοκρατορία ίσως είχε πέσει προ πολλού!
Τι ήταν το τόσο σημαντικό για αυτό το συμβούλιο δεν μάθαμε στην πόλη. Δεν ξέραμε όμως ότι πολύ σύντομα όχι μόνο θα μαθαίναμε για τι πρόκειται, αλλά θα δεχόμασταν και τις συνέπειές του με τον χειρότερο τρόπο! Στο μεταξύ κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα κυκλοφορούσε η φήμη για έναν νέο, τον Valten, τον οποίο αποκαλούν μετενσάρκωση του θεού Sigmar. Μεγάλη ιεροσυλία να υποστηρίζει κάποιος κάτι τέτοιο, πώς όμως να αγνοήσεις και όλα τα σημάδια. Λέγεται ότι ο νεαρός γεννήθηκε τη μέρα που έπεσε Ο κομήτης, και ότι φέρει το σημάδι του κομήτη στο στήθος. Επίσης η δύναμή του ήδη έχει πάρει ηρωικές διαστάσεις! Οι απλοί άνθρωποι μιλούν για αυτόν συνεχώς! Λένε ιστορίες για μάχες του, και για ήρωες που έχει υποτάξει με τα γυμνά χέρια του! Όλα αυτά δίνουν ελπίδες στους απλούς αγρότες! Θάρρος στους στρατιώτες μας. Ακόμη και αν δεν αληθεύουν είναι καλό που ακούγονται, χρειάζεται πάντα ο λαός μας κάτι να ανεβάζει το ηθικό του! Αλλά όσο δύσπιστος και αν είμαι γύρω από τον νεαρό, πώς μπορώ να είμαι δύσπιστος απέναντι σε αυτόν που διαδίδει όλες αυτές τις ιστορίες. Ο Luthor Huss!! Ένας φανατικός! Αυτοεξόριστος και αποστάτης της εκκλησίας! Ο μοναδικός που τόλμησε να πει ότι η εκκλησία έχει φύγει από το δρόμο του Sigmar. Έχει όμως απίστευτη επιρροή στους ανθρώπους! Ο ζήλος που κηρύττει τον λόγο του Sigmar, η ηρωική του δύναμη και τα επιτεύγματά του, δεν σου αφήνουν περιθώρια να τον αμφισβητήσεις. Επίσης οι οπαδοί του είναι πολλοί, φανατικοί, και έτοιμοι να πεθάνουν για το λόγο του! Πολιτικά θα ήταν λάθος να τον έχεις εχθρό σου, και ο αυτοκράτοράς μας το γνωρίζει καλά αυτό. Αυτή τη στιγμή κατευθύνεται μαζί με τον νεαρό προς την πρωτεύουσα. Θέλει λένε να τον παρουσιάσει στον αυτοκράτορα. Θα δούμε…
IC 2523
Αρχές του έτους 2523. Οι επιδρομές των βαρβάρων έχουν αυξηθεί. Πρόσφατα έμαθα ότι η Praag είναι υπο πολιορκία! Αρκετά στρατεύματα έχουν φύγει από εμάς για να βοηθήσουν την κατάσταση εκεί! Δύο τάγματα έφτασαν εδώ στην πόλη χθές από το Ostermark, και άλλα 3 από τη Nordland, ενώ αναμένουμε κάποια ακόμη. Η κατάσταση θυμίζει έντονα πόλεμο. Αλλά νομίζω ότι παίρνουν μέτρα για την κατάσταση στην Praag.
Μόλις 3 μέρες μετά από τα νέα για πολιορκία της Praag μαθαίνουμε ότι έχει πέσει η πόλη. Αυτά δεν είναι καλά νέα! Από τις δυνάμεις μας που είχαν σταλεί για βοήθεια ελάχιστοι κατάφεραν να γυρίσουν. Είναι όλοι τρομαγμένοι! Ουρλιάζουν και κουλουριάζονται σαν μικρά παιδιά που φοβούνται το σκοτάδι! Ποιός ξέρει τι φρίκη έζησαν εκεί!!! Τα στρατεύματα στην πόλη μας έχουν ήδη ξεκινήσει τις οχυρώσεις! Όλα δείχνουν ότι θα είμαστε οι επόμενοι που θα δεχτούμε το χτύπημα. Εδώ όμως είναι αυτοκρατορία! Έχουμε επιζήσει και σε δυσκολότερες καταστάσεις!
Δύο μέρες μετά τα νέα για την πτώση της τσαρίνας βλέπουμε συχνά στους λόφους σκιές από μοναχικούς ιππείς να στέκονται. Παρατηρούν και φεύγουν, Επίσης ο ορίζοντας είναι πάντα κόκκινος, σαν να μην δύει ποτέ ο ήλιος βόρεια! Τι μας περιμένει θεέ μου!!!
Ξημέρωμα της τρίτης μέρας μετά την πτώση του Kislev. Ξυπνάω από μεγάλους θορύβους, βγαίνω από το δωμάτιό μου στον εξώστη να δώ τι συμβαίνει και βλέπω όλα τα στρατεύματα έτοιμα για μάχη! Ντύνομαι γρήγορα και πάω κατευθείαν στο παρατηρητήριο της πύλης, τι να δώ… οι λόφοι ήταν γεμάτοι από λάβαρα των καταραμένων θεοτήτων! Οι ακόλουθοί τους ήταν εδώ!!! Η ώρα είχε έρθει! Έκανα γρήγορα την προσευχή μου στο Sigmar να μας γλυτώσει από αυτό που έρχεται! Ξαφνικά τον φοβερό θόρυβο διαδέχεται μία απόκοσμη ησυχία! Δεν ακουγόταν τίποτα παρα μόνο ο αέρας που φυσούσε ελαφρά στις επάλξεις. Ξαφνικά ακούγεται ο ήχος από τα κέρατα των επιδρομέων, ένας ήχος σαν στριγκλιά… που σου έφερνε αποστροφή! Αυτό ήταν, πλέον δεν υπήρχαν άλλες επιλογές. Εδώ θα παλέψουμε για την ζωή μας και την αυτοκρατορία. Παρόλο τον ήχο των κεράτων δεν όρμησαν μπροστά όπως συνηθίζουν. Μου φάνηκε περίεργο, αλλά την προσωρινή ανακούφιση διαδέχτηκε ο τρόμος. Ψηλά στις κορυφές των λόφων εμφανίστηκαν δαιμονικά κανόνια! Μαγικές κατασκευές των διαστρεβλωμένων νάνων που πετούν αγνή ενέργεια του χάους και σε εξατμίζει στο άγγιγμα! Είχα ξαναδεί από κοντά αυτές τις διαβολικές μηχανές! Το αυτοκρατορικό μπουντρούμι έχει μία από παλαιότερη μάχη ενάντια στις δυνάμεις του χάους, αλυσοδεμένη και πάντα φρουρούμενη, για να τη μελετήσουν οι μηχανικοί μας. Η πρώτη ομοβροντή από τα κανόνια έφυγε και έπεσε κατευθείαν πάνω στο τοίχος! Ο σκοπός εμφανής, να πέσει το τείχος για να μπούν μετά μέσα με την ωμή τους δύναμη! Οι στρατιώτες μας προσπαθούσαν να καλυφθούν όσο μπορούσαν! Ξαφνικά οι επιδρομείς άρχισαν να προελάυνουν προς το μέρος μας! Χωρίς σχηματισμό, όπως συνήθως! Τα πρώτα κύματα ήταν έυκολο να αντιμετωπιστούν! Η μάχη είχε ξεκινήσει για τα καλά πλέον με τους επιδρομείς να προσπαθούν να ανέβουν στο τείχος. Βάζουν συνεχώς σκάλες για να μπορέσουν να ανέβουν και να σπάσουν τις άμυνες! Οι στρατιώτες μας όμως είναι καλά οργανωμένοι και πειθαρχημένοι! Ελάχιστοι καταφέρνουν να ανέβουν και πεθαίνουν γρήγορα από τους ξιφομάχους μας!! Δεν είναι αντάξιοι των δικών μας! Στους λόφους όμως υπάρχουν και μεγάλα σιδερένια κλουβιά, δυσκολεύομαι να διακρίνω τι έχουν μέσα… ξαφνικά οι φρουροί τους, ανοίγουν τις πόρτες των κλουβιών, οι τερατόμορφοι ξεχύθηκαν από μέσα και όρμησαν κατευθείαν προς το τείχος! Τα χέρια τους δεν υπήρχαν! Είχαν αντικατασταθεί από πελώριους γάντζους, οι τοξότες μας χτυπούσαν συνεχώς, αλλά με την ταχύτητα που είχαν ήταν αδύνατο να τους πετύχεις. Πηδούσαν πάνω στο τείχος και με τους γάντζους ανέβαιναν γρήγορα! Τώρα η άμυνά μας δυσκολεύεται! Πληροφορούμαι ότι σε κάποιο σημείο κατάφεραν να σπάσουν την άμυνά μας! Πλέον είναι μέσα και προσπαθούν να φτάσουν προς την πύλη! Ενώ όμως είμαι απασχολημένος με τις μάχες πάνω στα τείχη μου έχει διαφύγει μία παρουσία που στέκεται μέσα στη στρατιά τους. Στέκομαι καλύτερα και προσπαθώ να τον αναγνωρίσω. Είναι ο Alberto di Luccini! Ή Μέλεκ όπως αποκαλείται πλέον! Παλιός μου φίλος, χρονικογράφος, που το χάος του διαστρέβλωσε το μυαλό! Τι κάνει όμως εκεί? Τι ψάχνει? Έχω μάθει ότι πλέον λατρεύει τον Tzeentch, τον θεό της αλλαγής και της διαστρέβλωσης!
Στο μεταξύ η μάχη στα τείχη έχει αρχίσει να χάνεται. Οι τερατόμορφοι κατάφεραν να εδραιώσουν ένα σημείο εισόδου και επιτρέπουν στους επιδρομείς να μπαίνουν και γίνονται όλο και περισσότεροι! Η μάχη έχει πλέον μεταφερθεί εντός των τειχών. Τα πράγματα δείχνουν δυσοίωνα! Σαν να μην έφτανε αυτό μία πολιορκητική μηχανή έχει ήδη φτάσει στην πύλη και προσπαθεί να την ανοίξει! Αν πέσει η πύλη θα είναι το τέλος…
Δύο μέρες και δύο νύχτες κρατά η μάχη! Κανείς δεν δείχνει να παίρνει το πάνω χέρι, οι δυνάμεις μας συνεχώς μειώνονται ενώ οι δικές τους δείχνουν να αυξάνουν. Ευτυχώς μάθαμε ότι ένα τάγμα ιπποτών έχει ξεκινήσει για εδώ. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα φτάσουν πολύ αργά! Ο Μέλεκ συνέχιζε να στέκεται ακίνητος και τις 2 μέρες, θύμιζε άγαλμα, ώσπου σηκώνει τα χέρια προς τον ουρανό και φαίνεται να εκτελεί κάποιου είδους ιεροτελεστία! Λεπτά αργότερα Στον ουρανό εμφανίζεται μία απόκοσμη τρύπα, πιο μαύρη από οτιδήποτε έχω δεί! Ένα όν ψηλόλιγνο, με πολύχρωμα φτερά και γερακίσιο κεφάλι! Η θεότητα που πιστεύει έστειλε έναν από τους καλύτερούς του! Ο πρίγκιπας του χάους όρμησε κατευθείαν προς την πόλη, η παρουσία του δημιούργησε πανικό στις τάξεις των στρατιωτών! Μπάλες φωτιάς έφευγαν από τα χέρια του ενώ με ψαλμωδίες σε άγνωστη γλώσσα έκανε τη γή να τρέμει! Μετά το αρχικό σόκ η φρουρά της πόλης συνέχισε να μάχεται πλέον απελπισμένα! Η τύχη όμως δεν μας είχε γυρίσει ακόμη την πλάτη! Μία τυχερή κανονιά από τις επάλξεις κατάφερε να πετύχει θανάσιμο πλήγμα στον δαίμονα! Πέφτοντας στο έδαφος χρωματιστοί καπνοί άρχισαν να βγαίνουν από το σώμα του εώς ότου εξαφανίστηκε λίγο πρίν ακουμπήσει στο έδαφος! Τον αρχικό τρόμο από την εμφάνιση του δαίμονα διαδέχτηκε η χαρά και το θάρρος! Ο δαίμονας επέστρεψε πίσω στον κόσμο του, ίσως μπορούσαμε να τα καταφέρουμε! Για λίγο οι δυνάμεις μας κατάφεραν να υπερισχύσουν των επιδρομέων αλλά όχι για πολύ! Με τις μάχες να συνεχίζονται και κάθε σταγόνα αίματος να φανατίζει ακόμη περισσότερο τους επιδρομείς η νίκη πλέον απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Η πύλη πλέον έχει πέσει και τα τείχη έχουν καταληφθεί! Η φρουρά μας υποχωρεί όλο και πιο μέσα στα στενά της πόλης! Πλέον η οργανωμένες γραμμές έχουν δώσει θέση στις άτακτες επιθέσεις! Ο καθένας πάλευε για τον εαυτό του! Τα κτήρια το ένα μετά το άλλο παραδίδονταν στις φλόγες, η εμφάνιση και των επίλεκτων πολεμιστών του χάους γύρισε ακόμη περισσότερο την πλάστιγγα υπέρ τους! Κραδαίνοντας τεράστια τσεκούρια στο μέγεθος ενός όρθιου ανθρώπου με μεγάλη ευκολία σπάνε τις ασπίδες των άτυχων που βρίσκονται μπροστά τους. Σε κάθε σημείο οι φανατικοί τους κάνουν μικρές θυσίες στους θεούς τους για να τους ευχαριστήσουν!
Ξαφνικά με όλη τη μάχη γύρω μου προσπαθώ και εγώ όπως όλοι να σώσω τη ζωή μου! Δεν γνωρίζω αν είναι τα τελευταία που καταγράφω! Έχω βρεί μία γωνία σε ένα στάβλο και είμαι ασφαλής προς το παρόν! Ξαφνικά και ενώ νιώθω ασφαλής μπαίνει στον στάβλο ο Μέλεκ και έρχεται προς την πλευρά μου, παγώνω, είναι το τέλος. Δεν θυμίζει σε τίποτα πλέον τον άνθρωπο που γνώριζα! Έχει πάρει τη μορφή του θεού του, οτιδήποτε ανθρώπινο έχει πλέον χαθεί! Αντί όμως για αυτό που περίμενα εκείνος στέκεται μπροστά μου και μου λέει…
Μελεκ «Κάποτε ήμουν φίλος σου, τώρα είμαι εχθρός σου! Αλλά οι θεοί του χάους δεν είναι μόνο αυτό που νομίζετε εσείς οι θνητοί! Έχουν σχέδια για όλους, όπως και για σένα! Φύγε! Βγες έξω από την πόλη! Αυτό που σου ζήτησε ο αυτοκράτοράς σου ήρθε η ώρα να το κάνεις! Γράψε πως ο Archaon, ο επίλεκτος των θεών του χάους θα καταστρέψει την αυτοκρατορία! Αυτός είναι ο σκοπός σου! Σύντομα ο Archaon θα είναι ο everchosen! Ο Bel’ Akor είναι ελεύθερος»
Πριν προλάβει να τελειώσει άρχισε να χάνεται από μπροστά μου, να γίνεται μία ψευδαίσθηση! Ποτέ δεν είχα φανταστεί τη δύναμη του χάους και πώς μπορεί να διαστρεβλώσει έτσι μία ανθρώπινη ψυχή! Ελάχιστα λεπτά μετά όμως ακούστηκε ένας ήχος που περίμενα με αγωνία! Ήταν το σήμα επίθεσης του τάγματος των ιπποτών του Μόρ! Αυτοί είχαν απαντήσει στο κάλεσμα και επιτέλους είχαν φτάσει! Οι μαύρες πανοπλίες τους δεν ξεχώριζαν πολύ από αυτές των χαοτικών. Δεν με πειράζει αρκεί που πολεμούν στο πλευρό μας! Πλέον ξεκάθαρο ότι η μάχη άλλαζε! Η τρομακτική επίθεση των ιπποτών έφερε μεγάλες απώλειες στους επιδρομείς! Βλέποντας αυτό, και τον Μέλεκ να μην είναι πουθενά, νόμιζαν ότι εγκατέλειψε τη μάχη και άρχισαν να υποχωρούν! Η φρουρά που είχε απομείνει άρχισε σιγά σιγά να ανακτά έδαφος και να τους κλείνει όλο και περισσότερο προς τα τείχη! Μέχρι το βράδυ της τρίτης μέρας η μάχη είχε κριθεί. Η πόλη τελικά έμεινε στα χέρια μας. Βαριά κατεστραμμένη και τη φρουρά αποδεκατισμένη να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της.
Ένα μήνα μετά από τη μεγάλη μάχη… η πόλη σιγά σιγά ξαναχτίζεται και επιστρέφει στους συνήθης ρυθμούς της. Αρχίζει να είναι πλέον μία ανάμνηση η μάχη που έζησα και οι λεπτομέρειες να ξεθωριάζουν στο μυαλό μου. Συχνά η φρουρά έστελνε ανιχνευτές για να παρατηρούν την κίνηση των βορείων και να προλάβουν μία ενδεχόμενη επίθεση. Σήμερα όμως ένας από τους ανιχνευτές μας έδωσε ένα μήνυμα που έλεγε…

«Ο Archaon στέφθηκε, ο στρατός που επιτέθηκε πριν ένα μήνα δεν ήταν παρά η εμπροσθοφυλακή του. Ξεκίνησαν, έρχονται προς τα εδώ… έρχεται καταιγίδα…»


IC 2523
Τρίτος μήνας του αυτοκρατορικού έτους 2523. Πλέον δεν βρίσκομαι στο Erengrad αλλά σε μία κομόπολη (Birkeviese) μερικά μίλια έξω απο την πόλη και προς την ενδοχώρα για ασφάλεια. Οι αναμνήσεις απο την πολιορκία του Erengrad επανέρχονται όλο και συχνότερα στον ύπνο μου. Με στοιχειώνουν οι μνήμες και κρύος ιδρώτας με λούζει κάθε φορά που θυμάμαι τον Μέλεκ. Ειναι μερικές φορές που νομίζω οτι μπαίνει στο μυαλό μου σαν να μην με αφήνει να ξεχάσω. Το Erengrad πρόσφατα βρίσκεται ξανά υπο πολιορκία. Αυτή τη φορά όμως δεν είναι άτακτες δυνάμεις όπως πρίν μερικούς μήνες. Οι ορδές φτάνουν εώς εκεί που μπορεί να δεί το ανθρώπινο μάτι. Η ήδη αποδεκατισμένη φρουρά δεν έχει προλάβει να ανακάμψει και είναι θέμα ημερών, ίσως και ωρών για να πέσει στα χέρια των δυνάμεων του σκότους! Εκατοντάδες άμαχοι περνούν καθημερινά απο εδώ με κατεύθυνση τις μεγαλύτερες πόλεις της αυτοκρατορίας. Όλοι στα σύνορα φοβούνται οτι αυτές οι μάχες δεν θα σταματήσουν εκεί.
Αυτό που με ανησυχεί όμως δεν είναι οι ορδές του χάους που έρχονται απο τον βορρά, αλλά άλλες πολύ πιο σκοτεινές δυνάμεις που σαν καλοκουρδισμένο ρολόι απο τους μηχανικούς της Nuln δείχνουν οτι η αυτοκρατορία μας έχει μπει στο μάτι των καταραμένων θεοτήτων. Απο τα ανατολικά μία μικρότερη δύναμη χαοτικών υπο τις οδηγίες του Crom, αυτοαποκαλούμενου και «δεξί χέρι του Archaon» προσπαθεί να περάσει τα σύνορα απο τα βουνά στην άκρη του κόσμου. Εκεί τα φρούρια των νάνων συμμάχων μας είναι πολύ ισχυρά, αλλά μόνοι τους δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρουν! Μηνύματα φτάνουν οτι το φρούριο στο πέρασμα του Karak Kadrin δέχεται ισχυρότατες πιέσεις και δεν θα μείνει για πολύ ακόμη κλειστό! Αν σπάσει τότε θα είναι πολύ πιό δύσκολη η άμυνα σε δύο διαφορετικά μέτωπα! Στη βόρεια θάλασσα οι αιώνιοι αντίπαλοι πολεμούν για την κυριαρχία στις θάλασσες. Είναι ζωτικό σημείο να μείνει ανοικτή η θαλάσσια διαδρομή για το Ulthuan. Τα σκοτεινά ξαδέρφια τους όμως κάνουν ότι μπορούν για να το αποτρέψουν. Το αυτοκρατορικό ναυτικό μάχεται και αυτό στο πλευρό των υψηλών ξωτικών αλλά έχει υποστεί βαρύτατες απώλειες! Υπάρχουν φήμες οτι η ίδια η Morathi κατευθύνεται προς τα εδάφη μας αλλά η ατζέντα της είναι ακόμη ένα μυστήριο. Στη Λούστρια, στην άλλη άκρη του κόσμου οι σαυράνθρωποι δέχονται επίθεση απο δαιμονικά στοιχεία! Αγγελιοφόρος τους έφτασε χθές στην αυλή του αυτοκράτορα και ζήτησε άδεια ωστε δυνάμεις τους να μπορέσουν να περάσουν στα εδάφη μας προς βοήθειά μας. Για να έρθουν και οι φύλακες των αρχαίων θεών εδώ σίγουρα πίσω απο όλη αυτή την κινητικότητα κρύβονται πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις!!! Σαν να μην ήταν αρκετό το οτι η αυτοκρατορία δέχεται επίθεση απο κάθε πλευρά, βρήκαν ευκαιρία και οι απέθαντοι να περπατήσουν για άλλη μία φορά πάνω στη γή. Δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό απο αυτούς... Τέλος απο βορειοανατολικά μία μεγάλη ορδή όρκς, πολύ μεγαλύτερη απο αυτές που έχουμε δεί εκατοντάδες χρόνια τώρα προσπαθεί να μπεί στο Bechafen, την πρωτεύουσα της επαρχείας του Ostermark. Ηγήται ένα όρκ θρύλος για τη φυλή του. Ένα όρκ γνωστό ώς Grimgor. Λέγεται οτι αναζητά έναν άξιο αντίπαλο να τον νικήσει στη μάχη. Είναι τέτοια η φύση αυτών των πλασμάτων και τέτοια η φιλοδοξία του ηγέτη τους που είμαι πεπεισμένος οτι οι επιθέσεις του είναι καθαρά για να ικανοποιήσει τη δική του φιλοδοξία! Ευτυχώς όμως που σε αυτή την άνιση μάχη δεν είμαστε μόνοι μας. Απο τη Βρετόννη έχει ξεκινήσει μεγάλη σταυροφορία ενάντια των χαοτικών δυνάμεων. Ο ίδιος Ο δούκας της Λουκέρνης μάζεψε τον στρατό και προελάυνει με επεφημίες προς τα βόρεια σύνορα της αυτοκρατορίας μας για να αναχαιτίσει τα σκοτεινά ξωτικά! Εξάλου η φιλία του με τον δικό μας αυτοκράτορα είναι δυνατή απο όταν ήταν ακόμη μικρά παιδιά. Τέλος ο αυτοκράτοράς μας κατάφερε να συμφωνήσει με τα ογκρ να μας βοηθήσουν. Το τίμημα είναι ηψηλό, και με αυτά τα πλάσματα ποτέ δεν ξέρεις τη στιγμή που θα σε προδώσουν καθώ το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο χρυσός.Όσο όμως είναι με το μέρος μας μοιάζει σαν να έχεις ένα στρατό απο steam tanks. Στο πέρασμά τους για τα εδάφη μας βρίσκονται πολύ κοντά στον στρατό των απέθαντων. Ας ελπίσουμε οτι θα καταφέρουν να τους ανακόψουν πρίν προλάβουν να γίνουν αρκετά ισχυροί!
Τα πράγματα δείχνουν δυσοίωνα! Συνεχώς μαθαίνω νέες πληροφορίες και ο κλοιός σφίγγει όλο και περισσότερο. Sigmar βοήθησέ μας. Δώσε μας τη δύναμη να επιζήσουμε απο αυτό που έχει ξεκινήσει. Πρέπει να ετοιμαστώ γρήγορα τώρα ημερολόγιο... πρέπει να φύγω! Ακόμη πιό κοντά στο Middenland. Δεν είναι πλέον ούτε εδώ ασφαλές...


IC 2523
Τέλη του τρίτου μήνα του ημερολογιακού έτους μετά τον Sigmar 2523. Το χειμερινό ηλιοστάσιο πλησιάζει. Οι μέρες γίνονται όλο και πιο σκοτεινές... το σκοτάδι βαραίνει όλο και περισσότερο τις ψυχές μας και ο φόβος σαν σκιά μας κλείνει γύρω μας όλα και πιο δυνατός. Βρίσκομαι καθοδόν για το Brass Keep. Το μεγάλο φρούριο των middle mountains. Εκέι θα είμαι ασφαλής και κοντά στις μεγάλες πόλεις. Η μεγάλη ναυμαχία στα manaan's teeth έληξε με θρίαμβο των συμμάχων μας. Το θαλάσσιο πέρασμα για το Ulthuan είναι ανοικτό και συνεχώς έρχονται περισσότερες ενισχυσεις απο τη θάλασσα. Το αυτοκρατορικό ναυτικό συνεχώς περιπολεί στις ακτές για να προστατεύει τα κονβόι των ξωτικών. Δέχονται συχνές επιδρομές απο ττα μισητά ξαδέρφια τους αλλά προς στιγμήν δεν έχουν δημιουργήσει ρήγματα.
Αντιθετος η Morathi αποσπάστηκε απο την κύρια δύναμη του στόλου και προχώρησε ανατολικότερα. Πέρασε απαρατήρητη και κατάφερε να αποβιβάσει τις δυνάμεις τις στο λιμάνι του Manaansheim. Οι ελάχιστοι βρετόνοι που βρίσκονταν στο σημείο δεν ήταν αρκετοί για να την ανακόψουν. Το σχέδιο της πανούργας βασίλσσας των σκοτεινών ξωτικών πέτυχε και κατάφεραν να εδραιώσουν μία βάση για να προχωρήσουν οι δυνάμεις τους.

Στο Erengrad απο οτι μαθαίνω όσες δυνάμεις είχαν απομείνει διασκορπίστηκαν ή αποδεκατίστηκαν απο τις δυνάμεις του Archaon. Οι ελάχιστοι που επέλεξαν να πολεμίσουν δεν είχαν καμία τύχη και σφαγιάστηκαν! Πλέον ο στρατός του Archaon έχει περάσει στην ενδοχώρα και κινήται δυτικά. Οι δυνάμεις μας οργανώνονται. Ας ελπίσουμε να μπορέσουν να ανακόψουν την προέλαση τους. Ανατολικότερα η ορδή του Crom έσπασε την άμυνα των νάνων. Το φυλάκιο που φρουρούσε το μονοπάτι δεν άντεξε. Πλέον οι νάνοι σύμμαχοί μας στρέφουν την προσοχή τους στην προστασία του Karak Kadrin. Δεν θέλω να κριτικάρω τον αυτοκράτορα. Ο Karl Franz έχει δείξει οτι είναι μέγας στρατηγός. Αλλά σε αυτή την περίπτωση νομίζω πως έπραξε λάθος! Έπρεπε να στείλει δυνάμεις να βοηθήσουν τους νάνους και να σταματήσουν εκεί τον Crom. Τώρα ελπίζω να μην είναι αργά.

Μα το Sigmar! Τι σκεφτόταν ο Grimgor? Αλλά όρκ δεν είναι? Φυσικά και το Bechafen δεν θα έπεφτε τόσο εύκολα! Αν και τα τείχη έπεσαν και οι ζημιές είναι τεράστιες μέσα στην πόλη, οι δυνάμεις μας προκάλεσαν τεράστιες απώλειες στους πρασινόδερμους και τους ανάγκασαν να υποχωρήσουν. Τελικά όμως ίσως τον υποτίμησα τον Grimgor, οι δυνάμεις του δεν σκόρπισαν... αλλά προτίμησε να περάσει απο τα μονοπάτια του δάσους των σκιών. Δεν γνωρίζω πως θα αντιμετωπιστεί... αλλά είμαι σίγουρος οτι δεν θα τον αφήσουν έτσι.
Νοτιότερα τα μονοπάτια της φωτιάς στους πρόποδες των world edge mountains κοντά στο the moot που λυμαίνονταν απο νεκροζώντανους εκκαθαρίστηκαν απο τις δυνάμεις των συμμάχων μας. Τα Ογκρ στο πέρασμά τους προς την αυτοκρατορία τελικά συναντήθηκαν με μία μεγάλη δύναμη νεκροζώντανων που πρόσφατα γύρισαν για να υπηρετήσουν τους σκοτεινούς αφέντες τους. Και μόνο η σύγκριση ανάμεσα σε έναν νεκροζώντανο με ένα όρκ είναι αρκετή για να νιώθω σίγουρος για την έκβαση της μάχης.

IC 2523
Τέταρτος μήνας και οι μάχες γίνονται όλο και συχνότερες. σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της αυτοκρατορίας πλέον κάθε άνδρας που μπορεί να κρατήσει σπαθί πολεμάει για το σπίτι του. Απο μικρά παιδιά μέχρι τους ζητιάνους που προμηνύουν την καταστροφή της αυτοκρατορίας και ψάχνουν τη λύτρωση. Εκτός απο τον μεγάλο όγκο των στρατών πολλές αποστολές στέλνονται συνεχώς για την ανάκτηση πολίτιμων αντικειμένων απο τα σημεία που φυλάσονταν. Ο φόβος και μόνο οτι μπορεί να πέσουν στα χέρια κάποιων απο τους διεφθαρμένους είναι αρκετός. Τα θυσαυροφυλάκια στο Altdorf, Nuln και Talabheim έχουν ανοίξει και δέχονται συνεχώς relics και artifacts απο όλη την επικράτεια! Για αρκετά απο αυτά όμως δεν είμαστε μόνο εμείς που γνωρίζουμε τις θέσεις τους. Μέσα στις ίδιες τις πόλεις μας πάντα υπάρχουν αυτοί που κρυφά λατρεύουν τους θεούς του χάους, και η κατάσταση που επικρατεί στις μέρες μας τους έχει επιτρέψει να βγούν στην επιφάνεια και να μας πολεμούν απο μέσα! Σε αρκετές περιπτώσεις έχουν ενημερώσει τους απεσταλμένους του Archaon.

Mordheim, τι μπορεί να πεί κανείς για αυτή την πόλη... Παλαιά δύναμη, πόλη των θαυμάτων αλλά και του θανάτου! καταραμένη στους αιώνες να τρέφεται απο τη ματαιοδοξία των πολιτών της! Όσων έχουν απομείνει... Παρόλο την ιστορία της πλέον οι μόνοι κάτοικοι είναι οι αμέτρητες συμμορίες που συλήτουν κάθε γωνία της. Οι ιστορίες της και η πραγματικότητα έχουν πλέον γίνει ένα με τον μύθο γύρω απο το όνομά της. Το πέρασμα απο την πόλη δεν αφήνει ασυγκίνιτο κανένα. Όλοι βρίσκουν την ευκαιρία να ψάξουν για κάποιο αντικείμενο που έχουν ακούσει σε κάποια ιστορία οτι κρύβεται στα χαλάσματα και τα υπόγεια της πόλης. Έτσι και τώρα με τόσους στρατούς να περιτριγυρίζουν την πόλη ήταν σίγουρο οτι όλο και κάποιος θα έμπαινε σε αυτή για να δοκιμάσει την τύχη του. Οι νάνοι έστειλαν τους σκληροτράχυλους ανθρακορύχους τους! Τα όγκρ απο την πλευρά τους χωρίς να γνωρίζουν πώς και γιατί... απλά ότι λάμπει είναι χρυσός... και πώς θα μπορούσαν να αφησουν την ευκαιρία! Επίσης ο Crom ζήτησε να του φέρουν κομμάτια απο τον κομήτη. Πιστεύει οτι έχουν μαγικές δυνατότητες και οτι θα βοηθήσουν να πέσουν τα τείχη του Middenheim όπως έπεσαν κάποτε του Mordheim απο την τρομακτική σύγκρουση. Τέλος μία ομάδα απο goblins προσπάθησε να βρεί ότι πολύτιμο και να το προσφέρει στον Grimgor σε ένδειξη υποτελείας. Καλύτερα υποτελής και ζωντανός παρά νεκρός. Ακόμη και τα goblin μπορούν να πούν με βεβαιότητα τη διαφορά σε αυτό. Μέσα στην πόλη οι ομάδες αντιμετόπισαν πολλές κακουχίες, συμμορίες ληστών και άλλα πλάσματα άγνωστης φύσης. Σε κάποιες περιπτώσεις ήρθαν και αντιμέτοπες μεταξύ τους. κανείς δεν θα άφηνε τον άλλο να διεκδικήσει μερίδιο απο ότι έβρισκαν. Αρκετοί απο αυτούς που ξεκίνησαν πέθαναν στην πορεία και ακόμη λιγότεροι έζησαν. Ακόμη λιγότεροι οι τυχεροί που γύρισαν με κάτι στα χέρια και συγκεκριμένο αυτοί που βρήκαν αυτό που έψαχναν.
Μέσα στο δάσος των σκιών, στις σκοτεινότερες γωνιές του δάσους υπάρχουν αρκετά ανεξερεύνητα μονοπάτια. Θρύλοι για εξωτικά τέρατα ή περίεργα φαινόμενα ακούγονται για αυτές τις περιοχές. Ένας απο τους γνωστότερους θρύλους είναι και για την βιβλιοθήκη του μεγάλου μάγου Constant Drachenfels του μεγαλύτερου μάγου ίσως δίπλα στον Teclis και τον Nagash. Λέγεται οτι στις μέρες του το φρούριό του όποτε καταστρεφόταν χτιζόταν απο μόνο του την επόμενη μερα. Τώρα πιστεύεται οτι ζεί σε αυτές τις σκοτεινές γωνιές του δάσους. Ομάδα απεσταλμένη απο τον Teclis όπως και απο τον Archaon εστάλησαν να ερευνήσουν την περιοχή. Δυστηχώς δεν έχουμε νέα απο την αποστολή των υψηλών ξωτικών. Δεν μπορώ να πώ όμως και το ίδιο για την αποστολή του Archaon. Χαίρομαι αν χάθηκαν. Να τους κατάπιε το δάσος!
Έξω απο την κωμόπολη του Bieswang κοντά στα σύνορα με την επικράτεια των halflings υπήρχε καιρό η φημολογία για ανθρώπους που περπατούν τη νύχτα. Κάτοικοι ανέφεραν εξαφανήσεις ζώων και περίεργους ήχους. Για αυτούς που γνωρίζουν όλα αυτά φαντάζουν γνώριμα! Αμέσως εστάλη μία ομάδα εκπαιδευμένων στρατιωτών απο το averland ειδικά απέναντι σε νεκροζώντανους. Τι ακριβώς είχαν να αντιμετωπίσουν δεν γνώριζαν αλλά ήξεραν τη φύση του. Εκτός όμως απο αυτούς υπήρχε και η άλλη πλευρά... Αυτή των ίδιων των αθανάτων που η παρουσία κάποιου ανεξάρτητου εκεί τους ενοχλούσε. Έτσι βρέθηκαν στο ίδιο σημείο δύο ομάδες αντίπαλες, αλλά ταυτόχρονα και σύμμαχοι απέναντι στον κοινό εχθρό. Το νεαρό βαμπίρ που έιχε σταλεί απο τους νεκρομάγους του Manfred δεν στάθηκε στιγμή! Η φύση του τον οδήγησε κατευθείαν πάνω στον αντίπαλό του. Σαν νέο βαμπίρ το μυαλό του είχε κυριευθεί απο την οργή και αγνόησε τα σημάδια. Το βαμπίρ που είχε καταλήξει στο νεκροταφείο της περιοχής δεν ήταν τυχαίο. Είχε αρκετούς αιώνες πίσω του για να το κάνουν να φερθεί ανάλογα με τον νεαρό αντίπαλό του. Έτσι αντί να κουραστεί το ίδιο έστειλε τους υπηρέτες του να κάνουν τη δουλειά για αυτόν. Ο αριθμός τους μεγάλος και συνεχώς αυξανόταν! Οι αυτοκρατορικοί απο την άλλη πλευρά προτίμησαν να μην επέμβουν και άφησαν τη μάχη να εξελιχθεί! Τελικά τα γκούλ και τα ζόμπυ που σηκώθηκαν ήταν παραπάνω απο όσο μπορούσε να αντιμετωπίσει το νεαρό βαμπίρ και το αποτέλεσμα ήταν να τραφούν απο τις σάρκες του. Εκεί κάπου βρήκαν την ευκαιρία να μπούν στη μάχη και οι αυτοκρατορικοί. Περισσότερα για την εξέληξη όμως δεν μπόρεσα να μάθω... Το σκοτάδι και οι φωνές της νύχτας δεν με άφησαν να μάθω τι έγινε στο τέλος μέσα στην κρύπτη. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι οτι κατάφεραν κάποιοι απο αυτούς να βγούν απο εκεί με μία πανοπλία στο χέρι. Αν το βαμπίρ παίθανε ή τους δωροδόκησε με αντάλλαγμα τη ζωή του δεν θα το μάθω ποτέ καθώς δεν μου το αποκάλυψαν.
Βόρεια στη Nordland η αποστολή που είχε σταλεί απο τον κόμη και στρατάρχη των δυνάμεων της Nordland, Von Friedrich για την απελευθέρωση της "παρθένας" κόρης του απο τις δυνάμεις της Morathi έπεσε στο κενό καθώς ενώ όλα έδειχναν οτι η αποστολή θα ήταν επιτυχής για ανεξήγητους λόγους ο επικεφαλής της ομάδας αποφάσισε την υποχώρηση. Το σίγουρο είναι οτι θα πρέπει να απολογηθεί για αυτή του την πράξη και θα εξεταστεί και απο την εκκλησία σαν ύποπτος για αιρετικός. Ο κόμης όμως για να σώσει την πολύτιμη ζωή της μοναχοκόρης του πλήρωσε ακρίβα δίνοντας ένα απο τα αρχαία οικογενιακά κειμήλια σε αντάλλαγμα! Ένα ζευγάρι λεπίδες τις οποίες είχαν αποκτήσει οι πρόγονοί του αφού είχαν επιζήσει απο δολοφονική επίθεση απο έναν eshin skaven assasin.
Αντιθέτως ο δολοφόνος που είχε σταλεί απο την Cron για να σκοτώσει στη συνέχεια την κόρη του στρατάρχη μετά την απελευθέρωσή της δεν στάθηκε τόσο τυχερή! Η μεγάλη δύναμη που τη φρουρούσε ανάγκασε την επιχείρηση να ματαιωθεί.
Οι τακτικές των δαιμόνων είναι λίγο πολύ γνωστές για να αποκτήσουν την εύνοια των θεών τους! Ανθρωποθυσίες και αίμα για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους. Αυτή την περίοδο αυτές οι θυσίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα! ¨Ανθρωποι χάνονται απο τα σπίτια τους σε απομονωμένες περιοχές και αργότερα βρίσκονται πολλές φορές κρεμασμένοι σε δέντρα ή δεμένοι σε βράχους με τα σωθικά τους να έχουν στραγγίσει απο το αίμα. Οι κάτοικοι στα χωριά οργανώνουν ομάδες και κυνηγούν τους μικροδαίμονες που αρέσκονται σε αυτές τις τακτικές. Έτσι και τρείς μέρες πρίν μία ομάδα απο βρετόννους της φρουράς που έιχε μείνει για ξεκούραση για λίγες μέρες στην περιοχή ξεκίνησε για τα mirror hills οπου υπήρχαν υποψίες για ετοιμασίες μίας τέτοιας θυσίας. Μέχρι σήμερα και τρείς μέρες μετά δεν μάθαμε κανένα νέο τους ή αν κατάφεραν να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους. Η φρουρά των βρετόννων έφυγε συνεχίζοντας τον δρόμο τους. Κανείς δεν θα μάθει τι συναίβει σε αυτή την αποστολή.

Roberto di Bonifatus έχεις ζήσει σε λίγους μήνες όσο τρείς ζωές! Πρέπει να συνεχίσω να καταγράφω τα γεγονότα! Οι μέρες αυτές θα μείνουν στους αιώνες! Ελπίζω να ζήσω αρκετά ώστε να μπορέσω να τελειώσω την καταγραφή μου. Φτάνω στο φρoύριο του Brass Keep. Οι πύλες ανοίγουν και νιώθω ανακούφηση. Θα ξεκουραστώ... και θα επιστρέψω σε σένα ημερολόγιο!

IC 2523
Βρίσκομαι μέσα στο φρούριο πλέον. Οι σκιές της απροσπέλαστης οροσειράς των middle mountains και η δυσκολία του οποιουδήποτε να βρεθεί εδώ μου δίνουν ανακούφηση και με κάνουν να νιώθω ασφάλεια σε αντίθεση με ότι γίνεται έξω απο αυτά τα τείχη. Οι μάχες μαίνονται με νίκες και ήττες απο κάθε πλευρά! Οι απώλειες όλων είναι τρομακτικές! Τα μέτωπα έχουν γενικευτεί και έχουν μεγαλώσει! Σε ανοικτές πεδιάδες γίνονται μάχες για την επιβίωση. Όσο περνάει ο καιρός και η μέρα μικραίνει το κρύο γίνεται όλο και πιό τσουχτερό! Το νιώθουμε να τρυπάει τα κόκκαλα. Ο χειμώνας βρίσκεται πρό των πυλών, δείχνει οτι θα είναι πολύ βαρύς! Ελπίζω αυτό να καθυστερίσει όλους αυτούς που ορέγονται τα εδάφη μας και να σταματήσουν έστω για λίγο οι εχθροπραξίες. Το έδαφος γίνεται βαρύ και δύσκολο για έναν στρατό να κινηθεί και να μανουβράρει. Η κούραση απο τους τελευταίους μήνες μπορεί να δώσει ένα τέλος σε αυτό τον πόλεμο ή τουλάχιστον μία παύση για ανασύνταξη.

IC 2523
Πέμπτος μήνας και βρισκόμαστε πλέον στην καρδιά του χειμώνα! Οι στρατοί εκατέρωθεν έχουν μειώσει την κινητικότητά τους καθώς ο δυνατός άνεμος, το σφοδρό κρύο και το χιόνι είναι ικανό να σταματήσει ακόμη και τους βόρειους που είναι συνηθισμένοι σε τέτοιες συνθήκες! Πλέον όλοι αρέσκονται σε μικρές τακτικές κινήσεις και συγκρούσεις μικρής κλίμακας. Εγώ κάθομαι μπροστά στο τζάκι μου στο διαμέρισμά μου σε ένα απο τα φρούρια που βρίσκονται μέσα στην πόλη-φρούριο του brass keep. Απο την ασφάλειά μου είναι δύσκολο να καταλάβω πως μπορεί να νιώθει ο στρατιώτης που βρίσκεται έξω στο κρύο και απέναντί του έχει τον εχθρό. Ο θάνατός σου η ζωή μου!
Έχω στείλει αρκετούς υπηκόους μου να παρακολουθούν τι συμβαίνει σε όλα τα μέτωπα γιατί πλέον δεν έχω τη δυνατότητα να ακολουθήσω! Όλα γίνονται τόσο γρήγορα που μόνος μου δεν θα μπορούσα να συνεχίσω! Αναγκάζομαι να τους πληρώνω για τις υπηρεσίες τους απο τα δικά μου χρήματα γιατί δεν θέλω να στερήσω ούτε το τελευταίο νόμισμα που θα μπορούσε να βοηθήσει αυτή τη δύσκολη στιγμή την αυτοκρατορία. Μαθαίνω λοιπόν ημερολόγιο απο τους υπηκόους μου οτι τα σκοτεινά ξωτικά κινούνται κάτω απο πλήρη μυστικότητα μέσα απο τα drakwald forests! Κάποιες αποικίες ξυλοκόπων έχουν βρεθεί στο πέρασμά τους αλλά περιέργως δεν τους άγγιξαν. Είναι ξεκάθαρο οτι μέσα απο τη σκεπή του χειμώνα και της κάλυψης που τους δίνει προσπαθούν να περάσουν απαρατήρητοι και να βρεθούν στα νώτα των αυτοκρατορικών δυνάμεων. Μερικοί είναι έυκολο να περάσουν απαρατήρητοι... ένας στρατός όμως όχι. Οι βάσιμες υποψίες της φρουράς των συνόρων της nordland ήταν πέρα για πέρα βάσιμες. Οι αναγνωριστικές αποστολές που έστειλαν παρακολούθησαν για μέρες την κίνηση των δυνάμεων της Cron και της Morathi. Έτσι στήθηκαν ενέδρες σε κομβικά σημεία για να αποκόψουν την προέλασή τους. Η πρώτη στήθηκε στο δάσος του lawrelorn. Η πυκνή βλάστηση αποδείχτηκε σύμμαχος για τους

update

Για κάποιο λόγο συνεχώς χάνω τη συνέχεια της ιστορίας. Δεν ποστάρει περισσότερο απο όσο είναι. Πάλι έχασα μιάμιση ώρα να γράφω την ιστορία και τέλος δεν την κράτησε...

ωρε φιλε βλακεια!!!! :/